Halil İbrahim Bereketi
Güzel bir kıssadan hisse...

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış. Büyüğünün ismi Halil, küçüğünün ismi ise İbrahim imiş.
Halil evli ve çocuklu, İbrahim ise bekarmış. Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin. Ne mahsul çıkarsa çıksın, iki pay ederlermiş kendi aralarında. Bununla geçinip giderlermiş böyle.

Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı, her zamanki gibi ikiye ayırmışlar. Geriye buğdayı taşımak kalmış.

Halil, kardeşine bir teklifte bulunmuş: "İbrahim kardeşim, ben gidip çuvalları getireyim, sen buğdayı bekle."

"Peki abi" demiş İbrahim.

Ve Halil gitmiş çuval getirmeye.
Halil gidince, düşünmüş İbrahim: "Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday lazım onun evine" demiş ve kendi payından bir miktar buğdayı atmış abisinin payına.
Az sonra Halil çıkagelmiş. "Haydi İbrahim, önce sen doldur da taşı ambara."
"Peki abi" demiş İbrahim. Kendi yığınından bir çuval doldurup düşmüş yola.

İbrahim gidince, bu defa Halil düşünmüş: "Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeşim bekâr. O daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek."

Halil böyle düşünerek, kendi payından birkaç kürek buğdayı İbrahim'in payına atar. Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü kendi payından atar diğerininkine.
Bu durum böylece sürüp gider. Ama birbirlerinden habersizdirler. Nihayet akşam olur ve karanlık basar. Görürler ki, buğdaylar bitmek bir yana dursun, azalmıyor bile.

Hak teâlâ bu hali çok beğenir ve buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki... İki kardeş günlerce taşır ama bitiremezler buğdayı. Şaşırırlar bu işe, bitmek şöyle dursun, aksine çoğalır buğdayları.

Dolup taşar ambarları.
Bugün "Bereket" denilince, bu iki kardeş akla gelir.
Bu bereketin adı ise “Halil İbrahim Bereketi"dir.

Allah (Celle Celâluhü) bu hikayeyi okuyan her kese Halil İbrahim Bereketi versin. (ÂMÎN...)

Rahmetli Barış Manço'nun şarkısında bahsettiği Halil İbrahim Sofrası da bundan kasıttır.

#halil-ibrahim-bereketi #halil-ibrahim-sofrasi