AK DUVAKLI NAZLI PAPATYAM

Ey sevdasına, sevgisine kurşun işlenmeyen
Ruhunda, içinde tüm güzellikler
Koynunda bahar-yaz saklı
Gözlerinde umut taşıyan
Kırlarda, yaylalarda
Rengârenk
Çiçekler arasında
Mutluluğa koşan
Kelebekler, kuşlar gibi
Yaşama büyük arzuyla kanat çırpan
Sıcak gülüşlü, ak duvaklı nazlı papatyam
Her ilkbahar’da al beni al, koy o sıcak koynuna

Senden bahar’ı, senden yaz’ı alan şu doğada
Yürekleri mest eden nice çiçekler, güller
Beyaz papatyalar
Mavi menekşeler
Kızıl karanfiller
Yedi verenler
Nice al gelincikler boy veriyor
Ey efsun bakışlı güzel yar! Gel bana bir öpücük ver

Günler geçtikçe, ben seni daha çok özlüyorum
Bana senden ne mektubun geliyor
Senden nede ne bir selamın var
Ne zaman
Seni düşünsem
Yüreğime vuran
Zor bir sancı
Kımıldanıyor
İçimde
Ey can! Sensiz geçen
Özlem dolu tüm anlarım
Bana çok zor geliyor. İnan, hem de ölümden beter

Senin dünyaya bedel, o utangaç bakışların
O emsalsiz o kudretli gülüşün
Asla aklımda çıkmıyor
Günlük-güneşlik
Geçen zaman
Şimdi, bana kara kış
Gücük
Zemheri
Günlerim bana akşama
Senin için akan gözyaşlarım
Çavlanlara, ırmaklara döndü
Bana ne bir parça
Mavi deniz
Bana ne de bir parça
Mavi gökyüzü
Ne bir dağ lalesi
Ne de tarlalarda bir başak tanesi kaldı
Bana, çığlık aksilerimden başka bir şey kalmadı

Mehmet Çobanoğlu
24.03.2017
İstanbul